Aangesloten bij de Nederlandse Bond van Vogelliefhebbers

Vinksnavel buulbuul

Voor Foto's Zie onderaan. Ga naar Beneden.

Nederlandse Naam:

Vinksnavel buulbuul

Wetenschappelijke naam:

Spizixos semitorques

Verslag in PDF-formaat:

Voor het verslag over de vinksnavelbuulbuul in PDF-formaat

Herkomst:

China, Taiwan

Algemeen:

In het blad De Witte Spreeuwen, maand 6, jaar1986, blz 91, staat hij beschreven als zaadeter. Daar ben ik het niet mee eens. Bij mij hebben ze in het verleden, en nu ook weer, een goed universeel voer gekregen en een beetje hard voer, maar dat nemen ze nauwelijks op. In juni 2008 belde een vogelkennis van mij met de mededeling dat hij de vinksnavel weg wilde doen, omdat hij rode kardinalen ging houden. Hij vroeg aan me of ik hier interesse in had. Aangezien ik in het verleden al eens met de vinksnavel gekweekt heb en weet dat ze inmiddels niet meer te krijgen zijn, greep ik die kans meteen aan. Aangezien ik er geen plaats voor had, belde ik mijn vogelmaat. Deze kweekt reeds vele soorten spreeuwen en kon de vinksnavels gelukkig nog plaatsen in de volière van 20 x20 x4 meter. Dit was natuurlijk een luxe voor de vogels. De vogels werden op een zaterdagmorgen opgehaald, zo konden wij ze de hele dag observeren. Het was begin juli dat mijn vriend belde of ik even wilde komen kijken. Ik had wel een vermoeden, dus ik ging er meteen naar toe. Daar aangekomen liepen wij de volière in. Hij liep naar een vlierenstruik en zei: kijk eens in het nest. Omdat hij zelf alleen maar holen broeders heeft wist ik natuurlijk dat het nest van de vinksnavel was. Ik keek vol hoop in het nest en zei: “wat een mooi nest, maaaar…..?” Hij keek mij verbaast aan en keek zelf ook in het nest. Op dat moment schrok hij een beetje. Gisteren lagen er nog 2 eieren in, maar nu was het nest leeg. Daarna heeft de vinksnavel nog een nest gehad maar ook hier waren geen eieren in te vinden. Waarom? Daar kwam ik het volgende jaar pas achter, maar dat lezen jullie nog wel. Inmiddels is het september en de kweek is voorbij. Ik had in die tussentijd niet stil gezeten en heb van mijn volière 5 kooien gemaakt voor de rode kardinaal, de groene kardinaal, de Europese pestvogel en natuurlijk de vinksnavel. De vinksnavel verhuisde in oktober naar een nieuwe kooi, maar dan wel bij mij thuis. Aangezien het koppel vinksnavels moeder en zoon was, moest ik kijken of ik iemand kon vinden om te ruilen. Ik had nog een adres gekregen van een kweker waarvan ik de rode kardinalen gekocht had. Na een paar telefoontjes heen en weer was hij bereid de pop te ruilen. Nadat ik de pop ‘s morgens geruild had, heb ik haar gelijk bij de man gezet zo had ik tijd genoeg om ze in de gaten te houden. Zo te zien klikte het goed, omdat ik de volgende dag al zag dat de man de pop een meelworm aanbood. Dat was al een heel goed teken.

De kweek:

Het was half maart en de ergste kou was voorbij. Omdat de vinksnavels al geruime tijd aan het baltsen waren, heb ik broedmateriaal in de kooi gedaan. Dit bestond uit sisaltouw, kokosvezel en dunne flexibele berkentakjes. Dit werd met dank aangenomen. Na wat op en neer gerommeld te hebben tussen 2 nestkooitjes, ik gebruik de grootste harzer modellen die er zijn, was het nest op 26 maart klaar. Vanaf nu was het afwachten. Op 30 maart lag het eerste ei stuk op de grond. Op 1 april het 2de ei stuk in het nest .Op 2 april heb ik het laatste ei kunnen redden. Diezelfde dag nog heb ik 2 kunst eieren in het nest gelegd. Ik was nog niet goed en wel uit de volière of de man zat al op de rand van het nest en hakte op de kunsteieren in alsof het een lust was. Na 7 dagen was het ineens afgelopen en kon de pop rustig op de kunsteitjes gaan zitten broeden. Nu wist ik dus ook waarom bij mijn vogelmaat in de volière de eieren verdwenen waren. Het geredde eitje heb ik op 4 april ‘s morgens onder een kanarie gelegd, je weet maar nooit. Op 16 april kreeg ik bezoek van een kweker. Na wat gepraat te hebben over vogels gingen wij naar de kanarie kijken waar het vinksnavel ei onder lag. Toen de pop er af sprong zag ik dat het jong uit was gekomen. Wat kon ik nu het beste doen? Het laten liggen of onder de vinksnavel leggen, die nog steeds op de kunsteitjes zat te broeden? Ik koos voor het laatste en legde het jong in het nest. Samen gingen wij voor de volière zitten en tot mijn grote verbazing zag ik de, zo eerst agressieve man, een meelworm pakken en de jonge vinksnavel voeren. Het voer bestaat uit pinkies, meelwormen, en krekels Helaas na 6 dagen ging het jong dood (darminfectie). Hoe het kan weet ik niet, maar op 29 april zag ik de pop weer op het nest zitten, dus even controleren en ja hoor het eerste ei lag er weer in. Dat heb ik geraapt en een kunsteitje erin gelegd. Op 1 mei het 2de en op 3 mei een windei (ei zonder schaal). Omdat ik gewend ben dat bij mij de vinksnavels maar 2 of 3 eieren leggen, heb ik de eerste 2 eieren al terug onder de pop gelegd. De pop broedde de eieren perfect uit. Op 12 mei was een ei uitgekomen en het andere was beschadigd. Omdat het eerst jong gestorven was aan een darminfectie had ik inmiddels bij mijn vogelmaat al om advies gevraagd . Hij adviseerde mij om “Biomin van Avian” te gebruiken; daar had hij goede resultaten mee. Voor de vitamine adviseerde hij insecten strooipoeder. Vanaf dat moment ben ik het gaan gebruiken. Ook verkoopt hij automatische voedermachines die je 8 keer op een onafhankelijk tijdstip kunt instellen, als je moet werken is het zeker lonend. Het jong groeide als kool. Omdat ik bang ben dat als je de jongen te vroeg zou ringen, de mogelijkheid zou bestaan dat ze het jong er uit zouden gooien, heb ik ringmaat 4mm genomen. Zo kon ik hem nog met de 7dagen ringen. Op 23 mei sprong het jong uit het nest. Omdat jonge vinksnavels de eerste 3 tot 4 dagen nog niet vliegen, heb ik van tevoren 2 heester takken op de grond gelegd zodat ze meteen al van de grond af kunnen. Anders is het te koud. Ik gebruik heestertakken omdat er veel verschillende twijgjes aan zitten. De ouders voerden om beurten en zeer goed. Inmiddels kreeg de pop weer nieuwe interesse in het oude nest en zonder enig nieuw takje erin te leggen begon zij aan een nieuwe ronde. Het eerste ei lag alweer op 27 mei in het nest, op 28 mei het 2de en op 29 mei het 3de en tevens het laatste ei. De 3 eieren heb ik op 1 juni terug in het nest gelegd. De man bemoeide zich gelukkig alleen maar met het voeren van het jong en liet dit keer eens de eieren in het nest met rust. De dagen gingen voorbij en het jong groeide goed en vloog ook al door de kooi. Op 11 juni merkte ik verandering aan de pop, het ene moment zat ze weer op het nest en het andere moment stond ze weer recht op. Even een nest inspectie: er was één jong uitgekomen. Nu zat ik met een probleem omdat het eerste jong ook nog in de kooi zat en ik niet zeker wist of hij al zelfstandig was. Ik moest toch de keus maken en ik heb hem toen apart gezet. Hij kreeg van mij krekels maat 4, een paar witte meelwormen, geweekte en fijn geknipte krenten en over rijpe aardbeien. Na 3 dagen was hij zeker zelf-standig, al bedelde hij nog een week lang om de roep van de ouders. Op 14 juni deed ik weer een controle en de jonge vinksnavel zag er goed uit, maar de twee andere eieren heb ik toen verwijderd. Deze waren licht beschadigd en uitgedroogd. Op 18 juni heb ik het jong geringd. Ik heb de ring afgeplakt maar of dat nodig is weet ik niet, maar voorkomen is beter dan genezen zeg ik maar. Het is zondag 22 juni in de middag als ik opeens hoor dat het koppel flink lawaai maakt. Toen ik in de volière keek zag ik dat de vinksnavel uitgevlogen was en dat hij netjes op een takje zat. Toen ik ’s avonds rond 10.00 uur even een controle maakte, zag ik hem op de grond zitten. In een tweestrijd met mezelf (laat ik hem zitten of zet ik hem terug in het nest omdat het deze nacht koud zou worden), heb ik toch maar besloten om hem te laten zitten. De volgende morgen ging ik meteen kijken en zag het jong nog steeds op de zelfde plaats liggen, dat gaat niet goed dacht ik en heb het jong terug in het nest gelegd. Weer terug van mijn werk zat hij nog steeds in het nest en aan het voeren van de ouders te zien was er niets mis mee. Na twee dagen weer in het nest gezeten te hebben sprong hij er ’s middags uit, maar er was iets niet goed aan. Het is nu 28 Juni en de jonge vinksnavel is nu zover dat hij zich al goed kan verplaatsen, maar toch zie ik er wat aan maar ik weet nog niet precies wat. Inmiddels ligt er op 26 juni weer het eerste ei van de derde ronde in het nest. Drie dagen later was er geen ei meer bijgekomen dus heb ik het ei onder de kardinaal gelegd. Inmiddels ben ik er ook achter gekomen wat er met de jonge vinksnavel is, het linker pootje staat krom. Als hij op iets vlaks gaat zitten heeft hij er moeite mee, maar op een tak kan hij de poot tamelijk goed gebruiken. Terwijl het ei van 26 juni nog onder de kardinaal ligt, heeft de vinksnavel alweer nieuwe gelegd: 4 juli het eerste, 5 juli het tweede en 6 juli het derde maar wel stuk op de grond. Het is nu 11 juli; het vinksnavel ei onder de kardinaal is beschadigd en het jong ligt dood in het ei. Op 17 juli heb ik een controle naar de twee eieren onder de vinksnavel gedaan, een ei was afgestorven, bij het andere ei was het jong half eruit, maar zat wel vast geplakt aan de schaal. Ik heb hem er verder uitgehaald, maar het was al te erg verzwakt. Een dag later was hij dan ook dood. Jammer was het ook dat het eerst jong vanaf 15 juli met de kop in de veren ging zitten. ’s Morgens vroeg at hij tamelijk goed en de rest van de dag zat hij dik op een stok. Op 19 juli is hij ook dood gegaan. Door enig navraag gedaan te hebben, ben ik tot de conclusie gekomen dat ik vermoedelijk, nadat hij zelfstandig was, te weinig insecten gevoerd heb. Die les kwam hard aan. Gelukkig gaat het met de vinksnavel van 11 juni goed. Nu maar afwachten of het koppel nog een ronde wil maken. Het wachten op de volgende ronde duurde echter niet lang omdat de paringsdrift nog steeds uitbundig is. De man maakte er een prachtig schouwspel van dus liet het eerste ei niet lang op zich wachten. Op 31 juli kwam het eerste ei, op 1 augustus het tweede en op 2 augustus heb ik de 2 eieren terug in het nest gelegd omdat er geen 3de meer bij kwam. Op 6 augustus lag er nog een ei op de grond, maar wel intact. Dat heb ik ook in het nest gelegd, dus toch 3 eieren. de pop broedde weer goed, helaas is er niets uitgekomen. Een ei onbevrucht, een vroegtijdig afgestorven en het derde afgestorven net voor het uitkomen. Dit kweek seizoen is voorbij, dacht ik, maar met verbazing zag ik op 30 augustus weer een wind ei op de grond liggen, op 1 september het 2de ei in het nest, en op 3 September het 3de ei. De pop broedde weer goed. Op 15 september heb ik de eieren in een kommetje met lauw water getest, een ei schommelde heen en weer, het 2de ei bewoog niet dus ging ik er vanuit dat dit ei onbevrucht was . Op 17 september kwam er een jong uit; dat was wel even schrikken, omdat ik eigenlijk gedacht had dat de kweek afgelopen was. Ik had dan ook een 5 daagse reis naar Berlijn geboekt. Wat nu? Mijn zoon zou die dagen de vogels verzorgen, maar dat ik dan nog jonge vinksnavels zou hebben, dat had ik niet verwacht. Omdat ik al eerder verteld heb dat ik bij mijn vogelmaat een voermachine gekocht heb, kwam het dit keer wel heel goed van pas. Toen ik mijn zoon alles uitgelegd had over hoe de voermachine werkte, kon ik op 18 september op vakantie gaan. Na 5 dagen kwam ik op een dinsdagavond terug en was het te laat om nog te kunnen zien of de pop nog op het nest zat. Op woensdag heb ik een nest controle gedaan en warempel er lagen 2 jongen in het nest. Ik kon zien dat het 2de jong 2 dagen later uit gekomen was, er gezond uit. De zwarte pennen waren al goed te zien. Op 26 september is er een jong uitgesprongen dat stil op de grond in een hoek zat. Toen ik laat in de middag thuis kwam zat hij nog steeds in diezelfde hoek. Ik zag meteen dat het niet goed ging en heb het jong weer terug in het nest gelegd. De pop voerde meteen weer. Op 30 september is het jong weer uit het nest gesprongen en een uur later zat hij al in de takken; dat is een zeer goed teken. Het andere jong lag nog in het nest. Op 2 oktober ging de pop niet meer op het nest zitten en na een controle bleek het tweede jong dood in het nest te liggen. omdat de nachten tamelijk koud waren durfde ik het niet meer aan om de jonge vinksnavel nog buiten te laten zitten. Ik heb hem toen naar binnen gehaald om hem verder met de hand te voeren. Het koste mij heel veel moeite omdat de vogel bij mij niet sperde en ik hem dus elke keer de bek open moest maken, maar het lukte mede dankzij de vele ervaring van mijn vogelmaat. Ineens op 11 oktober begon hij zelf naar eten te bedelen, dat maakte mij het voeren een heel stuk makkelijker. Het is nu 14 Oktober en het jong groeit perfect. Helaas op 16 oktober zat de vinksnavel op de bodem van de kooi en kon niet meer op zijn poten staan, maar hij sperde nog steeds en dat gaf nog een beetje hoop. Nadat ik de vogel goed bekeken had viel mij op dat de lever groot en helemaal paars was. Omdat ik in een boek over diverse ziektes gelezen had dat ik met esb3 moest kuren heb ik dat meteen gedaan. Een spuitje voer met een flinke mespunt esb3 en twee vitamine druppels 5dagen toedienen. Toen weer 3 dagen niets, alleen vitamine druppels. En tenslotte weer 2 dagen hetzelfde als de eerste 5 dagen. Na deze 10 dagen zat hij weer op stok en at hij weer zelf. Het is nu 1 november en met de vinksnavel gaat het redelijk goed. We zijn nu een maand verder en aan de vinksnavel is niets meer te merken hij doet het prima. Nu maar wachten op het volgend kweek seizoen. Dit is een volledig verslag van een vinksnavel kweek. Het is heel intensief en spannend, maar zeker geen kweek voor beginners.

Auteur:

S. Verstappen

Foto's

NB. Wacht eerst voor alle foto's zijn geladen! Als u eerder op een andere foto klikt laad hij niet verder! U ziet dat doordat in de balk onderaan 'Gereed' staat. Dan kunt u op een andere foto klikken!

Terug