Aangesloten bij de Nederlandse Bond van Vogelliefhebbers

Buffons Toerako

Voor Foto's Zie onderaan. Ga naar Beneden.

Nederlandse Naam:

Buffons Toerako

Latijnse naam:

Tauraco persa buffonii

Familie naam:

Musophagidae

Continent van herkomst:

Afrika

Specifiek vindgebied :

De kustlanden van West-Afrika, van Senegal tot aan ivoorkust

Grootte:

40-45 cm

Algemene Omschrijving:

De Buffon's toerako is een ondersoort van de groene toerako. Het kenmerkende verschil tussen Buffon en groene toerako is het ontbreken van een witte lijn direct onder het oog van de Buffon.

Geslachtsonderscheid:

Uiterlijk is er geen verschil te zien. De man is meestal is soms groter dan de pop. Aan de hand van de zithouding en het gedrag is er verschil tussen man en pop voor een geoefend oog wel te zien. Het geslacht wordt meestal door endoscopisch onderzoek of DNA-onderzoek vastgesteld.

Volière:

Buffon's toerako's kunnen gehuisvest worden in een voliere van met een buitenvlucht van 1,80x1X3(hxbxl) meter. Aangeraden wordt een binnenvlucht van 1,80x1x2 meter aan te houden. De binnenvlucht kun je het beste vorstvrij houden. Algemeen wordt gedacht dat toerako's geen vorst kunnen verdragen. Toch kunnen toerako's best een nachtvorst van 10 graden verdragen zonder dat ze daarbij hinder van ondervinden. Het is wel belangrijk dat het voedsel vorstvrij aangeboden wordt. Het voer zou anders aan elkaar kunen vriezen. (zie hoofdstuk voedsel)

Voedsel:

Deze toerako-soort is een echte fruiteter. Het voer in de voliere bestaat uit dagelijks een porti fruit bestaande uit fijn gesneden appels, wisselend gemengd met bessen, banaan, rozijnen, kiwi etc. Per dag krijgt een toerako 80-100 gram fruit. Over deze mengeling van fruit wordt een ijzerarm universeelvoer uitgestrooid. Geen citrus-fruit gebruiken! Citrusfruit bevat namelijk veel ijzer waardoor de vogels kunnen sterven aan ijzerstapeling in de lever. Door sommige kwekers wordt de mengeling van fruit geheel of gedeeltelijk vervangen door pelletsvoer speciaal ontwikkeld voor fruiteters (o.a. T16 van Nutribird).

Kweek:

Fok met de Buffons Toerako Op een onderlinge tentoonstelling kwam Roel Timmermans binnen met toerako’s. Ik heb staan kijken hoe hij een appeltje schilde, er wat universeel of zoiets over heen strooide en dit aan de vogels gaf. Mijn opmerking toen was: “Als ik zo mijn vogels moet voeren dan stop ik direct met de vogelhobby. Wat een werk.” Nu een paar jaar later doe ik zelf al net zo als hij. En.. het blijft leuk. In juni 2003 ben ik in het bezit gekomen van een koppel Buffons Toerako’s. Roel Timmermans had plaats te kort en vroeg mij deze vogels tijdelijk te herhuisvesten. Ik had plaats genoeg. Mijn vogels waren een paar maanden daarvoor allemaal weggehaald. Ik had wel geen geschikt winterverblijf, maar ach, het zou waarschijnlijk toch maar tijdelijk zijn. Ik heb in de loop van 2003 mijn kooi verbouwd. Ik ben er van uitgegaan dat het tijdelijke karakter van de huisvesting van de toerako’s ook wel eens omgezet kon worden in een definitieve huisvesting. Ik heb voor de toerako’s een binnenverblijf van 2x1 meter gebouwd met een buitenverblijf van 3x1 meter, beide vluchten zijn 2 meter hoog. De vogels zijn inderdaad mijn eigendom geworden. Ik had de verzekering gekregen dat beide vogels een koppel vormden. Beide vogels waren gesekst. Als hoofdvoedsel verstrek ik de toerako’s vers fruit (appel aangevuld met aardbei, aalbes, jeneverbes, framboos, druif, kiwi, banaan, krenten, kortom wat er voorradig is), gemengd met universeel van Orlux. Een keer in de week wordt dit mengsel aangevuld met eivoer en een vitaminepreparaat (Breedmax). Eens in de maand zuur ik het drinkwater aan met appelazijn om mogelijke bacteriebesmettingen te voorkomen. Een paar dagen na de aanzuring van het water meng ik een mespuntje spirulina (zeewierextract) door het fruitvoer. Ik verstrek de spirulina om het mogelijke tekort aan sporenelementen op te vangen. Aangezien mijn vogels op zwarte grond in de buitenvlucht zitten ontworm ik de vogels twee keer per kaar: een keer in het voorjaar, een keer na de rui. Dit ontwormen doe ik pas nadat ik problemen gehad heb met mijn vogels: een van de toerako’s heeft last gehad van wormen. Op aanraden van een dierenarts is dit preventief ontwormen nu voor mij stelling geworden. In het voorjaar het ik wat nestgelegenheid aangebracht in de binnen- en buitenvlucht van de toerako’s. In de buitenvlucht heb ik een plankje met een opstaande houten rand gemaakt. In de binnenvlucht heb ik gewoon een plastic bloembak opgehangen. Mij was verteld: een plankje is voldoende. De toerako’s zouden zelf een ruw nest maken met wat takken, zoals duiven ook doen. Mooi niet dus. Begin mei vind een eerste ei in de bloembak. Ik was stomverbaasd. De vogels hadden totaal niet genesteld. Een dag later lag er een tweede ei. Pech. Het eerste ei was al kapot, dat heb ik er meteen uitgehaald. Een dag later was ook het tweede ei kapot. Jammer. Ik heb zelf wat kokosvezel in de bloembak gelegd. De toerako’s hebben nu ook zelf wat nestmateriaal aangebracht. Niet verschieten hoor: twee takjes. Toch vind ik op 27 mei weer een ei. Nu afwachten. Op 29 mei lagen twee eieren in het nest. De pop gaat zitten broeden. Ik zie de man nog niet op het nest zitten. Nog even afwachten. Op 1 juni gaan we een paar dagen op vakantie. Mijn schoonouders zullen al mijn vogels voederen. Dat is ze wel toevertrouwd. Zondag 6 juni komen we terug. Als eerste ga ik naar de toerako’s kijken. Ik zie de pop wat verdwaasd in de buitenvlucht op de grond zitten. Als er maar niets met de eieren is gebeurd. Als de man er maar opzit. De eieren voelen koud aan. Ik wil toch nog een dagje wachten. Nee hoor, weer niets. Beide vogels zijn de hele dag niet op het nest geweest. Na het belichten van de eieren zie ik ook een vage, troebel kiem. Afgestorven. Helaas, niets aan te doen. Ik weet nu wel dat de man de pop bevrucht. Misschien komt er nog een derde poging. Op 19 juni zie ik wederom een ei in het nest liggen. Een dag later ligt er een tweede ei. Tot verdere nestcontrole komt het nu niet meer: beide vogels blijven zo goed op hun nest zitten dat ik bang ben om ze te verstoren. Beide vogels blijven goed broeden. In het weekeinde van 10 en 11 juli kan ik de jongen verwachten. Helaas weet ik nog niet of ik wel jongen heb. Beide ouders verdedigen het nest zwaar. Ik heb nog steeds niet in het nest kunnen kijken. Op donderdag 15 juli heb ik bijna anderhalf uur staan te spioneren buiten de vogelkooi. Geluk. Rond 9 uur ‘s avonds verwisselen de pop en man van plaats. Beide vogels zijn even van het nest af. Ik kan nu kijken en ... een foto nemen van twee jonge toerako’s. Aan het dons te zien een jong van een dag of vijf en een jong van een dag of drie oud. Gelukkig had ik mijn voerschema al gedeeltelijk gewijzigd. De normale porti voer had ik al elke dag met eivoer en Breedmax opgewaardeerd. Nu enkel nog extra levend voer verstrekken. Via via had ik al gehoord dat toerako’s de voorkeur gaven aan witte meelwormen of regenwormen. Witte meelwormen is een heel uitgezoek. Regenwormen hebben het nadeel dat de vogels eerder besmet raken met parasieten en dergelijke. Toch laat ik het voornamelijk bij regenwormen. Ik heb voor mijn andere vogels ook regenwormen nodig. Ik ga wekelijks een ruime hoeveelheid wormen halen bij een regenwormenkweker nog geen drie kilometer bij mij vandaan. Op 22 juni heb ik beide jonge vogels geringd met een ring van 8,0 mm. Dit ringen ging in zoverre gemakkelijk dat ik wist dat elke avond rond 9 uur de oudervogels van plaats verwisselden. Ik kon zo makkelijk bij de jonge vogels komen. Op aanraden van Roel Timmermans heb ik twee dagen later een laag houtkrullen van 5 cm dik aangebracht in de binnenvlucht. Toerako’s vliegen namelijk uit als ze maar amper veren op de vleugels hebben. Voor de rest zitten ze dan nog helemaal in het dons. Uitvliegen kun je het dan ook niet noemen. Het is meer uitvallen. Indien de jonge vogels verkeerd vallen kunnen ze hun borstbeen breken. Naar wat ik gehoord heb is menig kweker hierdoor zijn eerste jongen verspeeld. En inderdaad. Op 27 juni is het eerste jong al uitgefladderd. Het is pas 15 dagen oud! Het tweede jong volgde een paar dagen later. (Over dit uitfladderen heb ik nog nergens iets kunnen lezen in de boeken, ik ben Roel dan ook zeer dankbaar dat hij mij hier op gewezen heeft!) Beide jonge vogels worden goed gevoerd. Ik dacht dat dat voeren voornamelijk door de man gebeurde, later heb ik anders geleerd.. Ik moet heel eerlijk blijven: de jongen zien er niet uit. De poten zijn bijna volgroeid, de vleugels ook. De kop heeft wel wat weg van een gier. Wat een misbaksels. Op 10 augustus zit het lijf van de vogels al helemaal in de paarse veren. De groene schijn bij de borst komt naar voren. De kuif begint te komen. Al is die nog paars. Op 22 augustus beginnen de oudervogels weer aan een legsel: 2 eieren. Navraag bij andere fokkers leerde mij dat ik de twee jonge vogels zo laat mogelijk bij de oudervogels moest verwijderen. Via een vriend heb ik een videocamera en tv-toestel geregeld. Ik heb deze camera in mijn vlucht geplaatst zodat ik mijn vogels altijd in de gaten kon houden. Ik kon nu zien of de jonge toerako’s al zelfstandig zouden eten. Dezelfde dag dat ik de camera geplaatst had zag ik inderdaad de twee jonge vogels zelf eten. Ik heb de jonge vogels direct uit de vlucht verwijderd. Ik kon een en ander nu dankzij mijn camera veel beter in de gaten houden. In tegenstelling met wat verteld wordt zie ik de man en de pop ongeveer elke 3 uur verwisselen van het nest. Op de laatste wissel voor de nacht neemt de man altijd plaats op het nest. Op 13 september kwam het eerste jong uit. Twee dagen later volgt een tweede jong. Beide oudervogels voeren de jongen. Het valt wel op dat alleen de man regenwormen aan de jongen verstrekt. Ook deze jongen zijn door de oudervogels goed grootgebracht. Helaas hebben de vogels in november een ziekte opgelopen. Een van de eerste jongen is onderweg naar de dierenarts overleden. Na sectie op deze toerako (dit was toevallig ook nog de clubkampioen 2004) bleek dat er sprake was van een besmetting met pseudo-tuberculose. Helaas kwam de uitslag van de sectie te laat. Ook een tweede jonge toerako is doodgegaan. Gelukkig is het hierbij gebleven. Na een kuur met Baytrill, door de dierenarts voorgeschreven, heb ik geen verdere uitval gehad. Al met al een toch een leuk resultaat na twee jaar toerako’s houden. En heel eerlijk: heren Timmermans en van Vijfeijken, bedankt voor jullie adviezen. Zonder jullie had ik waarschijnlijk geen enkele toerako grootgebracht. Voor andere leden van onze club kan ik alleen maar zeggen: dit is wel het bewijs dat je veel van andere leden kunt leren.

Auteur, Fotograaf en Vogelkweker:

Wim Vermeulen

Foto 2 en 3 Wim van der Linden

Foto's

NB. Wacht eerst voor alle foto's zijn geladen! Als u eerder op een andere foto klikt laad hij niet verder! U ziet dat doordat in de balk onderaan 'Gereed' staat. Dan kunt u op een andere foto klikken!

Terug