Nederlandse Naam:

Bandvink

Wetenschappelijke naam:

Amadina Fasciata

Verslag in PDF-formaat:

Voor het verslag over de Bandvink in PDF-formaat

Algemeen:

Het tropen bestand in Nieuw Zeeland staat er voor Nederlandse begrippen erg slecht voor. Bij de laatste telling van de NZFBA, de Nieuw Zeelandse Finch Breeders Ass, waren er slechts 48 Bandvinken geregistreerd binnen de club. We weten dat niet iedere tropen kweker of liefhebber lid is van een club, maar toch…….? Binnen de club hebben een aantal leden zich voorgenomen wat gerichter te gaan kweken met bepaalde tropen soorten. Ik heb daarbij de keuze laten vallen op de Bandvink en de Muskaatvink. Van deze laatste soort zijn er slechts 32 vogels over. Ik heb daarom stad en land afgereisd en ben er in geslaagd in totaal een 7 paar Bandvinken te bemachtigen. Al de paren zijn voor zover ik weet onverwant. Op het moment kweek ik met 6 paar rode Bandvinken, mutaties zijn hier niet aanwezig. Een zevende paar is nog te jong voor de broed en moeten dit seizoen overslaan. Al mijn broedparen zitten in tralie kooien van 80 cm lang. Daarin heb ik aan de buitenkant broedkastjes gehangen zodat deze gemakkelijk te inspecteren zijn. Ook het deksel van de broedkastjes is afneembaar. Voor ik met de broed in de kooien begon had ik een drietal paar bandvinken in een beplante buitenvolière van 3.60 x 1.80 x 2.40 hoog. Broeden, ho maar.

Kweek:

In maart van dit jaar, nadat ik een broedkamer had gebouwd en ingericht, bracht ik mijn bandvinken daar naar binnen. Deze zitten in een verwarmde ruimte waar de minimum temperatuur 15 graden C is en de maximum temperatuur 25C. De vogels hebben in totaal 15 uren daglicht. De broedkamer is ingericht met hoogfrequentie dimbare TL buizen. Deze lichten komen s’ morgens om 5 uur aan door middel van een dimmer en gaan s’ avonds om 8 uur weer uit. De lichtsterkte wordt langzaam op en afgebouwd om zodoende zonsopgang en ondergang te imiteren. Lampen en dimmer moest ik vanuit Nederland importeren omdat dit soort apparatuur hier gewoon niet te verkrijgen valt. Naast een goed tropenzaad hebben de vogels te allen tijde serpia, eierschalen, houtskool en trosgierst ter beschikking. Dagelijks geef ik de vogels wat geweekt zaad, een (Paul de Nil) kracht/opfokvoer en om de dag wat doperwten of komkommer. Al kort na het plaatsen in de broedkooien, te weten binnen de twee weken, produceerden de bandvinken de eerste eieren. Al mijn zes paren produceerden 6 eitjes per paar. Na het vierde ei gingen ze zitten. De bandvinken zaten al gauw vast op het nest en verlieten dit niet als ik het voer en water in de kooi ververste. Bij 5 van mijn 6 paren wisselen en man en pop elkaar af met het broeden. Bij mijn zesde paar broeden de man en pop geheel samen. Na twee weken incubatie kwamen de bevruchte eieren uit. Dat de eieren waren uitgekomen merkte ik aan het gedrag van de man en pop. Zag ik ze vaak niet tijdens het broeden; zodra de eieren waren uitgekomen kwamen ze van het nest om meteen in het krachtvoer te duiken. Het opnemen van groenvoer hangt geheel af van het paar. Terwijl de één wel de komkommer en doperwten eet en aan de jongen voert, kijkt een ander paar er geheel niet naar om. Mijn krachtvoer wordt graag opgenomen en ik verstrek dit drie keer per dag. Omdat de Bandvinken al na het vierde ei met broeden beginnen komen de eieren niet tegelijkertijd uit en groeien de jongen dus ook in verschillende stages op. Dit is ook te zien aan de bijgesloten foto’s. Wat de ratio bevruchte/onbevruchte eieren betreft is het merendeel van de eieren bevrucht. Op een van de foto’s zijn de 2 dagen oude jongen te zien naast twee eieren. Op een foto van een nestje met 6 eieren is te zien dat het eitje rechts boven onbevrucht is. Het ringen van de vogels kan te allen tijde plaatsvinden omdat we hier geen gesloten ringen gebruiken. Na het uitvliegen houd ik de jongen nog drie weken bij het ouderpaar. Als ik me genoeg op mijn gemak voel dat de jongen zelfstandig zijn verplaats ik de jongen naar een binnen vlucht van 3 x 1.8 x 2.4 h. Dat ze en grotere vlucht wel nodig hebben om zich verder te ontwikkelen is de eerste dag in een grote vlucht wel duidelijk. Vaak zitten de jonge Bandvinken op de bodem van de vlucht maar de ontwikkeling van het vliegen wordt al gauw gedemonstreerd en binnen een dag vliegen de jonge vogels met hartelust door de vlucht. Na mijn eerste ronde broeden met de bandvinken maakte ik de fout het nestkastje te laten hangen. In mijn geval had ik dan ook een paar overvlijtige Bandvinken die voor het laatste jong het nest hadden verlaten, weer met de leg begonnen. Dit keer ben ik voornemens om zodra de jongen het nest hebben verlaten, het nestkastje te verwijderen. Voor mij zit dit seizoen er, voor wat de Bandvinken betreft, weer op. Twee rondjes is toch voldoende? Bovendien sta ik te popelen om mijn Muskaatvinken aan de slag proberen te krijgen. Twee en dertig muskaat vinken, waarvan ik het leeuwenaandeel heb, is schrikbarend weinig en ik moet er alles aan doen om deze soort voor ons kleine landje te behouden.

Auteur en Fotograaf:

K. Hulsebosch Nieuw Zeeland